Święty Andrzej Bobola- patron Polski

Święty Andrzej Bobola – patron Polski

Żyjemy w czasach ataku na Kościół Święty Katolicki i na naszą Ojczyznę, której tożsamość ściśle związana jest z rzymską wiarą katolicką. Świadectwo wiary męczenników jest dla Kościoła wielkim darem Bożym, poruszającym ludzkie serca.

Jednym z tych świętych męczenników, którzy odegrali wielką rolę w historii naszego narodu jest święty Andrzej Bobola.

Urodził się 30 listopada 1591 roku w Strachocinie koło Sanoka. W 1611 roku wstąpił do nowicjatu jezuitów w Wilnie, gdzie w kolejnych latach otrzymał solidną formację duchową i intelektualną w prężnie rozwijającym się zakonie. Studiował na założonej przez jezuitów Akademii Wileńskiej.

Święcenia kapłańskie otrzymał w 1622 roku. Apostołował w Wilnie, Pułtusku, Nieświeżu, Warszawie, Łomży a następnie przez wiele lat w Pińsku.

Męczeństwo św. Andrzeja stawia go w gronie świadków Jezusa. Znosił niewyobrażalne cierpienia i tortury okrutnych kozaków, którzy chcieli go zmusić do wyparcia się rzymskiej wiary katolickiej.

Gdy przyprowadzono go do dowódcy oddziału, wywiązał się taki dialog:

-Jesteś ty księdzem?

-Tak- odparł św. Andrzej. Moja wiara prowadzi do zbawienia. Nawróćcie się.

Widząc bezcelowość tej dyskusji dowódca kazał zawlec go do pobliskiej rzeźni, gdzie poddano o. Andrzeja okrutnym i długotrwałym torturom, które w rezultacie doprowadziły do jego śmierci.

Kult św. Andrzeja Boboli wiąże się z jego nocnym objawieniem rektorowi Kolegium w Pińsku, o. Marcinowi Godebskiemu w 1702 roku podczas którego ostrzegł rektora, że Pińsk zostanie zniszczony przez Szwedów. Jednocześnie zaoferował pomoc w ocaleniu miasta pod warunkiem, że jego ciało zostanie odnalezione i będzie mu oddawana cześć.

Po trzech dniach poszukiwań ciało świętego odnaleziono ale najbardziej wzruszający był fakt, że mimo 45 lat przebywania w wilgotnej ziemi, jego ciało nie uległo rozkładowi.

Kult Andrzeja Boboli szybko się rozprzestrzenił. Nawet cieszył się szacunkiem i oddawali mu cześć prawosławni.

W roku 1920 w czasach sowieckiej rewolucji doszło do profanacji jego ciała. Trumna z jego ciałem została otwarta, jego ciało obnażono i rzucono na  podłogę. Nie doszło jednak do rozsypania się ciała. Zwłoki św. Andrzeja były wystawione w Moskwie, gdzie były wystawione publicznie w gmachu Higienicznej Wystawy Ludowego Komisariatu Zdrowia. Tam ludzie zaczęli oddawać mu cześć. Wtedy w czasach wielkiego głodu w ZSRR w zamian za pomoc od papieża Piusa XI wywieziono relikwie św. Andrzeja Boboli do Rzymu w roku 1922.

Ciało św. Andrzeja zostało przewiezione do Rzymu przez Odessę i Konstantynopol aby uniknąć przejazdu jego relikwii przez Polskę. Relikwie św. Andrzeja złożono w kaplicy św. Matyldy w bazylice św. Piotra w Watykanie. W 1924 r. papież przekazał ciało jezuickiemu kościołowi de Gesu w Rzymie.

W roku 1938 ciało św. Andrzeja Boboli przejechało w tryumfalnym pochodzie przez Jugosławię, Węgry i Czechosłowację do Polski. Św. Andrzej odbierał wielką cześć we wszystkich miastach, przez które przejeżdżał aż w końcu dotarł do Warszawy 17 czerwca 1938 roku.

Obecnie relikwie św. Andrzeja Boboli spoczywają w Kościele oo. Jezuitów przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.